De stem van een vreemde

‘Jezus zei niet ‘Mijn schapen kennen mijn Boek;’ het is Zijn stem die we moeten kennen.’ ¹

megakerkleider Bill Johnson

Een manier waarop mensen buiten de kerk in contact komen met het bovennatuurlijke, is door zichzelf te ontdoen van gedachten en de stilte binnenin op te zoeken. Op die manier worden ze getraind om indrukken (beelden, woorden, boodschappen) door te krijgen, waarvan zij geloven dat dit hun innerlijke stem, het universum, God, hun hogere zelf, een engel of hun eigen intuïtie is. Dit fenomeen van boodschappen doorkrijgen is iets wat in occulte kring bekend staat als channeling. Mensen die dit doen worden mediums genoemd. Saul zocht advies en raadpleegde het medium van Endor, die voor hem een boodschap van ‘Samuel’ doorkreeg.

Hoogleraar in klinische psychologie Helen Schucman kreeg in de zestiger jaren op een soortgelijke manier boodschappen door van haar innerlijke stem, die zich aan haar voorstelde als ‘Jezus’ en tegen haar zei: ‘dit is een cursus in wonderen. Maak alsjeblieft notities.’² Na veel aandringen van deze geest die zich voordeed als Jezus schreef ze diens boodschappen op. Een aantal van die boodschappen luidt: ‘Een gedode Christus is zinloos.’³ En: ‘Maak niet de trieste fout van het klampen aan het oude, ruwhouten kruis.’⁴  Schucman verzamelde haar gechannelde boodschappen en bundelde ze in het boek A course in Miracles, ofwel Een cursus in wonderen. Het boek is een New Age klassieker.⁵

Een ander boek dat gebundelde boodschappen van ‘Jezus’ bevat is het boek Dichtbij Jezus van Sarah Young. Het boek ligt in christelijke boekwinkels en is ongelofelijk populair als ‘bijbels dagboek,’ voor zowel volwassenen als ook tieners. De methode die Young gebruikte om haar boodschappen te ontvangen en door te geven, vertoont gelijkenis met die van mediums en staat bekend als channelen.

In één van de eerste uitgaven stelt Young hoe het gechannelde⁶ New Age boek God Calling haar inspireerde tot het schrijven van het boek Jesus Calling. Ze schrijft: ‘In datzelfde jaar (1992) begon ik in het boek God Calling, een dagboek geschreven door twee anonieme ‘luisteraars,’ te lezen. Deze vrouwen oefenden het stil in Gods Tegenwoordigheid wachten, pennen en papier in de hand, de boodschappen die ze van Hem ontvingen opschrijven. [..] Het jaar erop vroeg ik me af of ik ook boodschappen zou kunnen ontvangen tijdens mijn tijd met God. [..] Ik wist dat God tot me sprak door de Bijbel, maar verlangde naar meer. In toenemende mate wilde ik horen wat God tegen mij persoonlijk wilde zeggen op een gewone dag. Ik besloot te ‘luisteren’ naar God met een pen in de hand, alles opschrijvend waarvan ik dacht dat Hij het zei. De eerste keer dat ik het probeerde voelde het vreemd, maar ik kreeg een boodschap.’⁷

Duits christen en voormalig occultist Elke Kamphuis boog zich over de boeken van Sarah Young,⁸ en merkt op dat wat Young deed, hetzelfde is als de technieken die zij kende uit haar leven van voor haar bekering. Ze schrijft; ‘Vergelijk dat eens met de volgende handleiding onder het kopje ‘opleiding van mediums:’ De leerling ‘begint met een kort gebed, leest een stuk uit de heilige Schrift en denkt over het gelezene na. Daarna houdt hij zijn hand met een potlood op een voor hem liggend vel schrijfpapier en wacht zonder enige geestelijke spanning af. Als hij zich gedrongen voelt  tot het opschrijven van gedachten die hem met grote zekerheid geïnspireerd worden, schrijft hij die op.’⁹

En omdat ook legio Amerikaanse christenen over bovenstaande passage vielen, werd het stuk in latere edities van het boek aangepast. Dit gebeurde ook met een flink aantal door ‘Jezus’ gesproken woorden die aanstootgevend werden gevonden door het lezend publiek, omdat ze recht tegenover Jezus’ eigenlijke woorden uit de Bijbel stonden. Dit is best bijzonder wanneer je gelooft dat de boodschappen door Jezus hoogstpersoonlijk zouden zijn gesproken, omdat Hij zich daarmee zou aanpassen aan mensen die aanstoot aan Hem hebben genomen. Iets wat Hij tweeduizend jaar geleden niet deed.

Net als met de ‘Jezus’ wiens boodschappen door Schucman gechanneld werden, blijkt ook uit de leer van Sarah Youngs ‘Jezus’ dat het om een ander gaat dan Die uit de Bijbel. Zo merkt voormalig New Ager Warren Smith in zijn boek Another Jesus Calling op hoe deze geest die christus zegt te zijn, zich beklaagt over de nacht van zijn geboorte: ‘Probeer je eens voor te stellen wat Ik heb opgegeven toen Ik als baby naar de aarde kwam. Ik heb de beperkingen van een kind aangenomen, onder zeer primitieve omstandigheden; in een vieze stal. Het was een donkere nacht voor Mij..’¹⁰ Ook heeft deze ‘Jezus’ een nieuwe visie op één van de meest fundamentele bijbelleringen: ‘Weet welke extreme maatregelen ik gebruikte met Abraham en Isaak. Ik bracht Isaak tot het eigenlijke punt van dood om Abraham vrij te zetten van zoon-aanbidding. Abraham en Isaak leden beiden enorm onder de vaders slecht beheerste emoties. Ik verafschuw afgoderij, zelfs in de vorm van ouderlijke liefde.’¹¹ Maar naast het verkondigen van een andere leer, blijkt ook uit de stem van deze vermeende Jezus dat het niet om de Zoon van God gaat. Zo weet hij de harten van zijn lezeressen te veroveren door talloze vleierijen: ‘Wanneer je vertrouwend Mijn Naam fluistert, worden Mijn pijnlijke oren gekalmeerd.’¹² ‘Ik ben ziek van verlangen om je in Mijn eeuwige armen te houden, je te hullen in Mijn Liefde.’¹³ ‘Wanneer jouw vreugde in Mij Mijn vreugde in jou ontmoet is er een vuurwerk van een hemelse extase.’¹⁴

Sarah Young heeft niet alleen zelf geleerd een kanaal te zijn voor boodschappen, maar leert ook haar lezers om haar te volgen in het luisteren naar hun ‘innerlijke stem.’ Haar lezers worden door ‘Jezus’ opgedragen: ‘Laat Mijn Tegenwoordigheid je gedachten doordrenken. Wanneer je geest ophoudt te racen, ontspant je lichaam en krijg je hernieuwd bewustzijn van Mij. Dit bewustzijn is van levensbelang voor je geestelijk welzijn.’¹⁵ ‘Neem tijd om te rusten aan de kant van de weg, want Ik heb geen haast. Een rustig tempo bereikt meer dan een gehaast streven. Wanneer je opschiet, vergeet je wie je bent en van Wie je bent. Onthoud dat je vorstelijk bent in Mijn Koninkrijk.’¹⁶

Er zijn veel auteurs die aangeven niet alleen te willen praten tegen God, maar stil te worden en naar Hem te luisteren. Daar is op zich niets mis mee, zolang we maar niet geloven dat God zich laat vinden in een actief ontledigde geest, op het moment dat wij dat willen. Dit is een oosters principe. Samuel hoorde God spreken toen hij nog erg jong was. God sprak in een hoorbare stem terwijl Samuel sliep, niet nadat hij zich doelbewust ontledigde, in-en-uit ademde en Gods tegenwoordigheid opriep. God sprak tot Samuel op Zijn eigen initiatief en niet dat van Samuel!

Dat het initiatief om tot een mens te spreken altijd bij God ligt, blijkt uit de verslagen van de grote profeten vanouds. ‘Het woord van de Heer kwam tot Jona, zoon van Amittai,’ of ‘In het vierde jaar van koning Darius kwam het woord van de Heer tot Zacharia.’ In 1 Koningen 18 staat dat het woord van de Heer na lange tijd tot Elia kwam. Hieruit valt op te maken dat zelfs een groot profeet als Elia (anders dan Sarah Young) niet dagelijks berichten van God ontving. En ook Godsman Mozes wachtte veertig dagen en veertig nachten tot God tot Hem sprak.

God is een beloner van wie Hem ernstig zoeken, maar dé manier om Hem te vinden is in de Bijbel en in simpel vragend gebed. Als God wil spreken, zal Hij spreken, op Zíjn initiatief. Laten we niet vergeten dat de Bijbel ons Dagelijks Woord is en dat God ons nergens leert dat er speciale technieken zijn waarmee wij allemaal persoonlijke boodschappen van Hem kunnen krijgen.

Jezus zegt: ‘Ik ben de Deur; als iemand door Mij naar binnen gaat, zal hij behouden worden; en hij zal ingaan en uitgaan en weide vinden.’ (Joh 10.9)

‘Wie de schaapskooi niet door de deur binnengaat, maar van elders naar binnen klimt, die is een dief en een rover. Maar wie door de deur naar binnen gaat, die is herder van de schapen. Voor hem doet de deurwachter open en de schapen horen zijn stem, en hij roept zijn eigen schapen bij hun naam en leidt ze naar buiten.

En wanneer hij zijn eigen schapen naar buiten gedreven heeft, gaat hij voor hen uit, en de schapen volgen hem, omdat zij zijn stem kennen. Maar een vreemde zullen zij beslist niet volgen, maar zij zullen van hem wegvluchten, omdat zij de stem van vreemden niet kennen.’ (Joh 10. 1-5)

Foto: Een oorspronkelijk notitieblok waarop Helen Schucman ‘Jezus’ boodschappen’ channelde, gebundeld in wat nu A Course in Miracles is.