Onzuiver geluid

Twee grote NAR organisaties in Nederland zijn de Coalitie voor Apostolische Reformatie en de Nederlandse Profetische Raad. Arleen Westerhof is profetes en leider van de Nederlandse Profetische Raad. Ook geeft ze leiding aan de Europese Profetische Raad en is ze lid (en daarmee ‘apostel’) van het wereldwijd apostolisch netwerk Harvest International Ministries onder Che Ahn.

De profetische raad gelooft dat elke ‘Geestvervulde christen’ kan profeteren. Dit is in tegenspraak met de Bijbel (1 Kor 12. 29-30), maar overeenkomstig het gedachtengoed van Bill Hamon, een prominent NAR-leider en ‘vader van de profetische raad’, die gelooft dat elk mens de gave van profetie heeft en dat deze gave slechts ‘geactiveerd’ hoeft te worden. De Profetische Raad zegt een nieuwe generatie profeten helpen opstaan, die onder meer wordt getraind via profetenscholen: iets wat opnieuw in tegenspraak is met de Bijbel, waarin staat dat Jezus als laatste Profeet naar ons toe is gestuurd. ‘Nadat God voorheen vele malen en op vele wijzen tot de vaderen gesproken had door de profeten, heeft Hij in deze laatste dagen tot ons gesproken door de Zoon, Die Hij Erfgenaam gemaakt heeft van alles, door Wie Hij ook de wereld gemaakt heeft.’ (Hebr 1.1,2)

Eén van de doelstellingen van de profetische raad is onderling ‘te delen wat God aan het zeggen is tot hen over steden, over provincies, en over het land’ en ‘het profetische geluid in Nederland vrij te zetten.’1 Hoewel de website van de Nederlandse profetische raad stelt niet dezelfde autoriteit te hebben als de Bijbel, suggereert dit spreken tot steden, provinciën en het land wel dezelfde mate van gezag als Oud Testamentische profeten als Jesaja, die niet alleen tot Israël en diens leiders sprak, maar ook tot bijvoorbeeld Egypte, Moab en Cush.

Op 28 februari jl vond er een event plaats – ‘Geluid van hoop voor Nederland’ – waarin meer dan twintig Nederlandse leiders een boodschap van hoop over Nederland uitspraken. Enkele duizenden mensen luisterden via YouTube of podcast. Anders dan in Bijbelse tijden was de boodschap van deze leiders niet vermanend of waarschuwend, maar vooral positief.

Profetes Volke Slagter sprak op het event namens God: ‘Vandaag is de dag van de geboorte van de nieuwe profeet. Een nieuwe generatie profeten zullen opstaan. Ze zullen gevuld en geleid worden door Mijn Heilige Geest. Vol passie, vol vuur, zullen zij hun boodschap verkondigen. Ze zullen die verkondigen aan alle leiders hier in deze samenleving en aan een ieder die het wil horen hun woorden zullen gevuld zijn met waarheid en genade en dit alles zal gepaard gaan met wonderen en tekenen. Hun geluid zal gehoord worden in de hemelse gewesten. Het zal een geluid zijn van bazuingeschal, van trompetgeschal. En atmosferen zullen veranderen. En atmosferen zullen gebroken worden. Samen met de apostelen zullen zij het fundament onder de gemeente van Christus, Mijn gemeente, zullen ze gaan herbouwen, waardoor Mijn gemeente onwankelbaar wordt.’2

Gods nieuw gesproken woorden door Volke Slagter zijn in tegenspraak met eerdere woorden van God, die bij monde van de apostel Paulus sprak: ‘Overeenkomstig de genade van God die mij gegeven is, heb ik als een wijs bouwmeester het fundament gelegd en een ander bouwt daarop. Ieder dient er echter op toe te zien hoe hij daarop bouwt. Want niemand kan een ander fundament leggen dan wat gelegd is, dat is Jezus Christus.’ (1 Kor 3:10,11) Zolang Jezus Christus –  die gisteren en heden Dezelfde en tot in eeuwigheid is (Heb 13.8) – nog steeds het fundament is van de gemeente, is die gemeente onwankelbaar. Leden van die gemeente zijn burgers van een onwankelbaar Koninkrijk (Heb 12.26-28) en het fundament van dit Koninkrijk staat vast. (Jes. 28.16) Wij hoeven niets te herbouwen.

Het idee dat God dingen aan het vernieuwen is, zoals het fundament van de gemeente, maar ook het ambt van apostel en profeet, is wat de Nieuw Apostolische Reformatie als beweging kenmerkt. Men gelooft dat de ambten de afgelopen eeuwen uit de kerk werden geweerd door religieuze leiders,3 en het was met name Bill Hamon die een belangrijke rol speelde in het opnieuw introduceren van profeten en apostelen in de kerk wereldwijd. Volke en haar man Siebe werden door deze zelfde Bill Hamon aangesteld als ‘ordained minister bij Christian International’: een NAR-netwerk van apostelen en profeten wereldwijd.

Hamon onderwijst middels zijn profetenscholen en boeken diverse dwaalleren, zoals die van de Geopenbaarde Zonen Gods: een perversie van Romeinen acht die leert dat een generatie superchristenen in zijn/haar identiteit als Zoon van God dient te wandelen om zo de aarde te veroveren voor God. Zo onderwijst hij: ‘Aarde en haar natuurlijke schepping wacht verlangend tot de kerk haar volle wasdom en volledig zoonschap heeft bereikt. Wanneer de kerk zich haar zoonschap ten volle bewust wordt, zal haar lijfelijke verlossing een verlossende kettingreactie teweegbrengen door de hele schepping heen.’4 En, ‘deze Zonen zullen gelijk zijn aan Jezus Christus: onsterfelijk, zondeloos, volmaakte zonen die deelhebben aan de goddelijke natuur. Ze zullen elk recht hebben om goden te worden genoemd en ze zúllen goden worden genoemd.’5

Ditzelfde gedachtengoed wordt ook door apostel Dick Westerhof als ‘hoopvol geluid’ voor Nederland uitgezonden. Hij zegt: ‘Wat mij hoop geeft is als ik perspectief heb, als ik een bestemming heb, als ik weet waar ik naar toe wil. Dat geeft mij hoop en dat geeft mij een drive. En dat is ook in deze tijd van schudden, dat we gefocussed worden op onze hoop en onze bestemming. En dat is wat er nu aan het gebeuren is, dat zie ik om mij heen, dat mensen gefocussed raken. Dat maakt mij blij en dat geloof ik, dat het een ieder van ons een andere blik geeft.’

Verwachtingsvol hoopte ik dat Dick Westerhof Nederland zou vertellen van de vreugde die ons te wachten staat, de hoop op de wederkomst van de Here Jezus, ons samenzijn met Hem en de hoop op ‘betere dingen, die met de zaligheid samenhangen’ en waarvan wij erfgenamen zijn. ‘U, die de komst van de dag van God verwacht en daarnaar verlangt.. [..] wij verwachten, overeenkomstig Zijn belofte, nieuwe hemelen en een nieuwe aarde, waar gerechtigheid woont.’ (2 Petr 3.12,13)

Maar het hoopvol geluid voor Nederland lijkt eruit te bestaan dat de samenleving ten goede getransformeerd wordt, doormiddel van Gods kinderen. Ten onrechte worden betere tijden hier, op aarde, aangekondigd. De hoop waarvan Westerhof getuigt is het verlicht worden tot onze ‘ware identiteit’ als Zonen Gods.

Hij vervolgt: ‘En ik moest denken – toen ik aan het bidden was – voor deze tijd, aan wat in Romeinen acht staat. En ehm, daar staat in Romeinen 8:19 in The Passion Translation daar staat het: ‘The entire universe is standing on tiptoe, yearning to see the unveiling of God’s glorious sons and daughters!’ En ik geloof dat het nu de tijd is van het openbaarworden van de zonen en dochters. De hele schepping staat, ja in het Nederlands staat er ‘reikhalzend’, maar ik vind het leuk om tiptoe.. van, wanneer gaan ze komen, wanneer gaan ze komen? En ik geloof dat nu de tijd is dat de zonen en dochters op moeten staan en gaan staan, en dat is de hoop die ik uitspreek, dat zij gaan komen om dat licht en dat zout te zijn in deze wereld. Als wij het niet doen, wie doen het dan? En daarom is, ‘the entire universe, is standing on tiptoe. En daarmee zeg ik: het is tijd om op te staan zodat de schepping kan zien, dat unveiling, dat openbaarworden van die zonen Gods. Amen.’7

Maar het is niet een transformatie waardoor wij als mens of natie behouden worden. De enige hoop die we hebben is het geloof in het reddende werk van de Here Jezus. ‘Als u met uw mond de Heere Jezus belijdt en met uw hart gelooft dat God Hem uit de doden heeft opgewekt, zult u zalig worden.’ (Rom 10.9) Hij zal niet transformeren, maar alles nieuw maken.

Toch lijkt het prediken van dit evangelie van Christus aan individuele mensen – Gods kracht tot redding (Rom 1.16)  – te hebben afgedaan. Het ‘nieuwe idee’ is dat de kerk is bestemd om hele volken voor God te winnen door deze te transformeren. Volken en landen die deel uit maken van deze transformatiebeweging worden ‘schapennatiën’ genoemd. Ongehoorzame landen ‘geiten- of bokkennatiën.’ Als Jezus dan terugkomt zal Hij een scheiding maken tussen gehoorzame, getransformeerde landen en ongehoorzame landen, zo is het idee. ‘Volgens Mattheus 25:31-45 zijn alle volken ofwel een geitennatie ofwel een schapennatie geworden ten tijde van Christus’ wederkomst. Hij zal de schapen aan Zijn rechterhand zegenen en deel van Zijn Koninkrijk laten zijn. Degenen aan Zijn linkerhand zal Hij wegsturen voor een eeuwigdurende straf. Elke christen zou zijn of haar land mee moeten helpen een schapennatie te worden’ aldus Hamon in zijn boek The Eternal Church.8 ‘De apostelen en profeten van God brengen de volken naar de plaats waar Christus Jezus Zijn oordelende en scheidende bediening met recht en rechtvaardigheid kan vervullen.’ ‘De wederkomst van Jezus heeft niet als doel om volken tot een geiten- of schapennatie te maken, maar om ze te scheiden naar Zijn rechterhand en linker-.’9

En ook dit gedachtengoed van Hamon wordt op het ‘Geluid van hoop voor Nederland’ verkondigd.  ‘Gaat Nederland mee in de stroom van duisternis, óf gaat Nederland mee in in de stroom van licht die van de hemel komt?’ vraagt Gerard Hobelman (de Betteld) zich af. ‘Ik geloof dat wij als Nederland geroepen zijn om een schapennatie te zijn en geen bokkennatie,’10 besluit hij.

Het profetisch geluid in Nederland klinkt prettig in onze oren,  maar is onzuiver. Het is een oud liedje op een nieuwe melodie dat ons laat afdwalen van de Bijbel. Laten we in plaats daarvan luisteren naar ‘het betrouwbaar woord dat alle aanneming waard is,’ namelijk dat de Here Jezus in de wereld is gekomen om zondaars te redden. (1 Tim 1.15-17) Laten we elkaar eraan herinneren dit woord te belijden, te getuigen van deze hoop, voor Nederland.

Afbeelding: Koopwaar uit de webshop van de Europese Profetische Raad

Sonja’s ervaring met de NAR

Afgelopen week plaatste Heleen op haar blog het verhaal van Sonja, die in de jaren tachtig betrokken raakte bij een genezingsbediening en de Toronto Blessing van dichtbij meemaakte. Haar verhaal is er één uit een serie ervaringsverslagen die Heleen verzamelde van mensen die een beweging verlieten die nu beter bekend is onder de naam ‘Nieuw Apostolische Reformatie‘ (NAR). Hiermee hoopt Heleen mensen te informeren over de gevaren van deze beweging. Sonja’s verhaal raakte mij, omdat hieruit niet alleen blijkt dat Gods Naam oneer wordt gedaan, maar ook hoe beschadigend de impact is op het geloof van mensen.

Zo zegt de HEERE: Ga staan op de wegen, en zie, vraag naar de aloude paden, waar toch de goede weg is, en bewandel die. Dan zult u rust vinden voor uw ziel. Maar zij zeggen: Wij bewandelen die niet. (Jeremia 6:16)

In 1984 raakte ik betrokken bij een genezingsbediening, regelmatig werden er conferenties georganiseerd, maar ook losse diensten in grote zalen. De allereerste keer dat ik in een samenkomst kwam vond ik het maar raar, het was zo anders dan ik in mijn korte tijd als christen had meegemaakt, maar al snel overtuigden de leiders me dat dit allemaal Bijbels was.

Het voelde fantastisch om deel te zijn van het werk dat God hier op aarde deed. Zonden werden beleden, demonen werden uitgedreven, mensen genazen van lichamelijke ziekten, van psychische ziekten, van verslavingen en mensen kwamen tot geloof. Mensen vielen op de grond, huilden, aanbaden God met een enorm enthousiasme en/of met diep ontzag. Zo op het eerste gezicht gebeurde er veel, maar al snel bleek dat veel mensen niet genazen of alleen voor een korte tijd.

Een aantal jaar later veranderde er van alles, mensen kregen hysterische lachstuipen of werden ‘dronken’ in de Geest. Mensen kronkelden over de grond, gilden en bogen als knipmessen. Het was 1995 en de Toronto Blessing had ook deze groep bereikt. Opnieuw werd in preken uitgelegd dat dit alles Bijbels was en dat God Geest dit alles deed. Natuurlijk wist men dat dit soort manifestaties ook voorkwamen in het hindoeïsme, maar dat kon makkelijk verklaard worden. “Satan is de aap van God en hij doet na wat hij God ziet doen”.

Ik ging met een aantal mensen, leiders en medewerkers naar Toronto Airport Church in Canada om het ‘vuur’ te ontvangen en meer vuur naar Nederland te brengen.

Twee jaar later gingen mijn man en ik nog steeds van samenkomst naar samenkomst, het vuur uitdelend, het vuur ontvangend. Nieuwe wijn in nieuwe vaten. God doet iets nieuws, natuurlijk wilden wij daar deel van uitmaken. Tegelijkertijd waren we ook bang om iets te missen. We volgden een leiderschapstraining en kregen steeds meer taken in de plaatselijke gemeente.

Hoe het kwam weet ik niet meer, maar opeens viel het me op dat de Bijbel nog maar nauwelijks werd geopend. Jezus, en wat Hij voor ons had gedaan, werd nauwelijks gepredikt. Het ging over de Heilige Geest, over gaven en manifestaties, het ging over ons, over mij. De voorganger sprak een uur (regelmatig langer) enthousiast over wat er gebeurde in de wereld, maar opende de Bijbel niet. Hier en daar citeerde hij halve Bijbel verzen uit hun verband gerukt, maar meer niet.

Toen ik hem daarmee confronteerde werd hij boos, maar verder in het gesprek leek het alsof hij mijn man en mij begreep. We vroegen of we 6 weken van onze taken ontheven konden worden, zodat we de Bijbel konden lezen en tijd hadden om geloofszaken op een rijtje te zetten. Onze verwachting was dat we na 6 weken terug zouden komen, bemoedigd en bevestigd door God’s Woord. We geloofden immers dat dit alles van God was.

Hoe naïef! Ons gesprek was op vrijdag, we namen afscheid met zoenen en een omhelzing.
Op zondag ging de preek over ons en over mensen zoals wij. Mensen die kritiek hebben, mensen die alles beter denken te weten. Mensen die terug willen naar het oude, die manipuleren en zich niet onderwerpen. Uiteraard waren wij niet in de samenkomst, maar goede vrienden stuurden ons de geluidsopname. Bij navraag bleek het inderdaad over ons te gaan.

De pijn van het verraad was afschuwelijk, eerst begrip en een kus als afscheid, maar dan een trap na in de preek. De pijn was zo heftig dat ik – en ik schaam me om het te zeggen – mijn voornemen om de Bijbel opnieuw te lezen en de nieuwe leer te toetsen aan de Bijbel in context, vergat.
Satan had me op een listige manier op een zijspoor gezet. Maar God liet me niet los. Een aantal jaar later zag ik door het optreden van Todd Bentley hoe ver het ‘christendom’ was afgeweken van historisch christendom, van de Bijbel. Hoe emoties en ervaringen belangrijker waren geworden dan de leer, en juist dat was wat in 1984 zo belangrijk voor me was. Ik ging op zoek naar antwoorden, wat zegt de Bijbel echt, hoe moet ik dit alles zien?

Via de bediening van Justin Peters en Chris Rosebrough ontdekte ik waar het fout ging, we waren zo op zoek naar iets nieuws dat we vergaten waar het echt om ging: “Christus, die stierf voor onze zonden, zodat wij verzoend konden worden met God de Vader”. “De Heilige Geest als trooster die Jezus zou verheerlijken (Joh 16: 7-15)”.

Verheerlijkt de geest die ons laat lachen, gillen, blaffen etc Jezus? Zijn de manifestaties vol van eerbied voor de Almachtige, Schepper van hemel en aarde? Als het antwoord nee is (en dat is het) dan is de geest die deze dingen doet, niet de Heilige Geest.

Toen ik dat onder ogen durfde te zien, veranderde alles. Eindelijk kwam er vrede en vreugde, zoals Jezus heeft beloofd. Niet langer op jacht naar nieuwe ervaringen, niet langer bang om iets te missen.

Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede bij God door onze Here Jezus Christus (Romeinen 5:1)

– Sonja –

Heleen schrijft nog steeds ervaringen op van mensen die de New Apostolic Reformation (de Toronto Blessing, het najagen van wonderen en tekenen, het willen veroveren van de wereld ‘voor Jezus’ etc) hebben verlaten om tot de rust te komen in het simpele geloof in de Here Jezus. Mocht je zo iemand zijn of kennen, dan kun je contact met haar opnemen op: groeiblog@outlook.com

Bovenstaand verhaal werd overgenomen met toestemming van Heleen en Sonja.

The Passion Translation

‘Er is bij mijn weten nog nooit een vertaling geweest in deze generatie die gelooft in de apostel, profeet, evangelist, voorganger, leraar, wonderen, trances, engelen, goddelijke hemelse bezoekjes en openingen van de bovennatuurlijke sferen boven Gods volk. Enne, dus ik voel dat dit baanbrekend gaat zijn.’

Brian Simmons, auteur The Passion Translation

Al heel wat reviews en kanttekeningen bij The Passion Translation (TPT) passeerden de revue. TPT claimt een solide Bijbelvertaling te zijn en begint ook in Nederland aan invloed te winnen. Dit is zorgelijk omdat het de vraag is of TPT daadwerkelijk als Bijbel kan worden beschouwd. Daarnaast wordt het boek duidelijk geassocieerd met de Nieuw Apostolische Reformatie. Holly Pivec is evangelisch christen en deed onderzoek naar zowel de Nieuw Apostolische Reformatie als ook The Passion Translation. Ze schrijft: ‘Ik wil er op wijzen dat deze vertaling mogelijk één van de meest verontrustende ontwikkelingen binnen de NAR beweging is.’

In bijgevoegd document tref je een aantal bedenkingen bij The Passion Translation.

Nieuw Apostolische Reformatie (NAR)

Zoals New Age als nieuwe vorm van spiritualiteit zonder leerstellingen steeds meer terrein wint in de wereld, zo sijpelt de Nieuw Apostolische Reformatie (NAR) als mindset veel christelijke kringen binnen. De beweging streeft ernaar de kerk te hervormen, zij het op een andere manier dan de reformatie die vijf eeuwen geleden plaatsvond. Waar de oorspronkelijke reformatie het christendom ontdeed van middelaren, sacramenten en eigen werken om het te grondvesten op sola gratia, solus Christus en sola scriptura lijkt deze ‘nieuwe reformatie’ de oude juist ongedaan te maken. Een reformatie die een grotere transformatie van de kerk beoogt dan de oorspronkelijke. Dat de reformerende beweging omvangrijk is blijkt uit de invloed die zij hebben, met name op de nieuwste generatie christenen.

De term ‘nieuw apostolische reformatie’ werd voor het eerst gebezigd door oprichter van de beweging en apostel Peter Wagner, die geloofde dat de beweging de sterkst groeiende religie is naast Islam en ’s werelds grootste niet-katholieke segment van het christendom.1 Auteurs van het boek A New Apostolic Reformation? deden onderzoek naar de beweging en stellen: ‘Tekenen dat de NAR hier is om te blijven, zijn onder andere de enorme omvang van de beweging en haar groeiende politieke invloed.’2

De nieuwe reformatie kleurt niet alleen het gezicht van de meer charismatische hoek van het protestantisme, maar heeft er alle schijn van mainstream christendom te wórden. Inmiddels hebben christenen wereldwijd zich het NAR gedachtengoed ongemerkt eigengemaakt, wat terug is te vinden in aanbiddingsmuziek, leiderschapsconferenties, de vormgeving van gebedsbijeenkomsten, trainingen, preken en motto’s. De beweging gaat ervan uit dat de kerk de afgelopen twee millennia weinig heeft bereikt en dat het nu tijd is voor Gods koninkrijk om krachtig baan te breken door een nieuwe vorm van christendom.

Verschillende oude dwaalleren binnen het christendom gaan op in deze Nieuw Apostolische Reformatie. Een aantal daarvan zijn Latter Rain, de Profetische beweging, de signs and wonders movement, Word of Faith (bekend vanwege haar belangrijkste product, het welvaartsevangelie) Manifest Sons of God, het leger van Joël, Koninkrijk Nu en dominionisme.

Kerken en organisaties die sterk geassocieerd zijn met de NAR zijn Bethel church Redding, Bethel muziek, Jesus Culture, 24/7 gebed, Iris Ministries, Awakening (Europe), YWAM, Lifestyle christianity, The Send, IHOP, the Call, Europe Shall be saved, The Passion Translation, maar in het algemeen veel grote opwekkingscampagnes en massale genezingsbijeenkomsten.

Schematische weergave van gebruiken en geloof van de NAR door André Gagné